töģri. Ularga bu taklif ma'qul kelishi aniq. Yaxshi öylabsiz Lobar Tursunovna.
-Men ham yangi dastgoxlar yordamida ishlasam, mahsulotim chet el standartiga mos darajaga kötarilar degan umidda edim. -Töģri öylabsiz! Ammo ular bilan muloqotga kirishish oson narsa emas. Ularga oldin bu narsa haqida habar berish, sizning fabrikangiz ma'lumotini yetkazish kerak.
-Shuning uchun ham sizga qönģiroq qildim. Bu ishda yordam berarsiz degan umid bilan.
Ayyor biznes ayolining gaplari puxta öylangan ekan. Unga yordam berishim mumkin. Ammo "nima evaziga?"
-Bilasiz Lobar, biz biznes kishilarimiz! Chorak qadamni ham öylab bosamiz. Chet ellik hamkorlarimga sizni tanishtirganimni nima foydasi bor menga?
-Kechirasiz Afzal Akromovich, bu ish siz uchun hech qanday muammo emasku!
-Xa. Ammo bu ishni qandaydir "hech narsa" evaziga qilgim kelmayabdi. -Ammo menda sizga tavsiya qiladigan hech narsa yöq. Aksiyalar va hamkorlik shartlarini bugun kelishib oldik. Hammasiyangidan belgilandiku.
-Shuning uchun ham yöq deyabman.
-Demak "yöq" deyabsiz.
-Shunday. Zarur gapingiz bölmasa göshakni qöyaman.
-Soģ böling!
Göshakni qöydimda, ayyor xotinning gaplariga negadir kulgim keldi. Menga uning iltimosi qiyin emas edi. Ammo shunchaki bir qönģiroqda "ha" degim kelmadi. Tösatdan yana qönģiroq jiringladi.
-Allo!
-Allo! -yana ösha Lobar opaning ovozi. -Afzal Akromovich, menda bir taklif bor.
-Hmmm. Yana qanaqa taklif. Bugun siz bilan ancha köp gaplashdik. -Ajoyib taklif! Men sizga aytgan iltimosim evaziga...
-Hösh, hösh...
-Faqat aybga buyurmaysiz. Bu faqat ish uchun.
-Aytaveringchi!
-Shahnoza.
-Shahnoza!?
-Ha. Men uni evaziga beraman.
-Tushunmadim sizni Lobarxon.
-Kotibamni aytayabman.
-Nima siz "odam savdosi" bilan shuğullanayabsizmi, ish uchun menga tirik jon taklif qilasiz?!
-Afzal Akromovich! Özingiz aytganingizdek, maqsadga imkon boricha erishishga harakat qilish kerak.
-Haaa. Shunday deng, demak... Boshlamoqchi bölayotgan ishingizdan uyalmaysizmi?
-Biznesim va ishchilarim uchun yöq, özim uchun esa uyalaman. -Hösh, u qizni menga nima yordami tegadi.
-Buni özingiz yaxshi bilasizku, restoranda köz urishtirib ötirganingizni yaxshigina payqadim.
-Sezgir ekansiz. Ammo meni kechirasiz Lobarxon. Men yosh bir qizni hayotini badnom qilgim kelmayabdi. Shundoq ham oilamdagi ahvol yaxshi emas.
-Uning hayotidan havotir olmang! U turmushi öxshamay eridan ajrashganiga besh oy ötdi. Siz haqingizda gapirsam jonlanib ketadi. U bilan ötgan vaqtingiz siz qimmatli bölishiga ishonaman.
-Shunaqa deng!
-Huddi shunday Afzal Akromovich!
-Men... Men...
-Demak, rozisiz!?
-Ha desa ham böladi!
-Unda uning telefon raqamini yozib oling! ... Qachon körishishni özingiz hal qilasiz! Koreyalik hamkorlarni esa, kechiktirmaysiz degan umiddaman...
Göshak qöyilganidan söng, öngimda bölayotgan ishlardan hayron qoldim. Hayollarim malikasiga aylangan bu qiz, endi qanchadur muddatga menikiga aylanadi. Ishonish qiyin. Darhol raqami yozilgan qoģozni qölimga oldimda, gözalga qönģiroq qildim. Ikki dona gudokdan söng, telefondan judayam mayin ovoz eshitildi.
-Allo...
Oradan ikki kun ötdi. Kelishilganidek, uning uyiga yetib keldim. Kech ham tushib qolgan, qölim töla har-xil mahsulot va ichimliklar. Shirinliklar ham yöq emas. Uning köp qavatli uyidan, törtinchi qavatga kötarildim. Eshigiga "38" yozilgan eshik tugmasini bosdim. "hoziiir" degan mayin ovoz ichkaridan eshitildi. Zum ötmay eshik ochildi. Ichkarida Shahnozaxon sochlarini tarab turardi. Ustida bor-yöģi tungi halat, sonlari deyarli ochiq.
-Assalomu alekum, kiring marhamat.
Eshikdan kirmasimdan ehtirosim ishtaxasini qitiqlab ulgurgan bu libosi, tunda menga kerak bölmasligi haqida öylab, özimga keldim. Mehmonxonaga kirdim. Meni chiroyli kutib olish uchun har hil ishlar qilgani, özidan va mexmonxonasidan ma'lum edi.
-Afzalaka, chiroyli bezatibmanmi?
-Shahnozam, bizga bu xonani keragi yöqku, ovora bölibsanda. Menga yotoqxonani bezatib bersang bölgani jonim.
-Yotoqxonanibezagi özimizku Afzalaka!
Bu gapidan söng, özimni bosa olmadim. Qölimdagi harajatni stol ustiga qöydimda, unga yaqin bordim. Endi quchoqlamoqchi edim, u nari qochdi.
-Töhtang, hali tayyor emasman. Erta kelibsiz. Choy damlaganman ichib turing, hozir chiqaman.
U shunday dedida, men turgan xonaning yonidagi xonaga kirib ketdi. Men choy quyib bir-ikki höplam ichdimda, javondagi suratlarni tomosha qila boshladim. Shu payt telefonimga xabar keldi. Kimdan ekan deb ochsam, Shahnozadan ekan. U yerda "sizdek sabrli odamni körmaganman" deb yozilgan ekan. Bu xabardan söng, oyoqlarim özimga böysunmagan holatda yotoqxona tomonga yurib bordi. Eshikni betoqatlik bilan ochdimda, kirganimga pinagini buzmay, oyna qarshisida sochini tarayotgan qiz oldiga bordim. Uni ortidan shartta kötardimda, ikki qadam naridagi ikki kishilik krovatga otdim. Qiqirlab kulib krovat örtasidan joy olgan qiz, oyoqlarini men tomonga chözib yotib oldi. Men kostyumimni yechdim, galstukni yechdim, kamarni böshatdimda, uni oyoqlaridan özimga yaqinroq tortdim. Qölidan ushlab gavdasini tik qildimda, yuziga yopishdim. Iyagidan boshlangan öpichlar, lab sohasiga kelib biroz töxtab qoldi. Bolday totli bu lablarni sörib töymasdim. U esa, bu orada mening köynagim bilan shuģullana boshladi. Tugmalarni bittalab yechganidan söng, maykamni ham tagidan kötardi. Men ikki soniyaga uning lablaridan labimni uzdimda, maykamni yechib uloqtirdim. Yana
lablar bir-biriga ulandi. Endi Shahnoza mening badanimdan qattiq quchoqlagan, ba'zida badanimni silagan holatda öpishar edi. Bösalarimiz orasiga uning tillari ham aralashib ketishi, mening ehtirosimni yanada oshirardi. Bösalarni bir zumga töxtatmasdan, jononning tungi libosi ichiga qölimni suqdim. Ooo... Men anchadan beri tegolmayotgan kökraklar. Hattoki, ustida kamari ham yöq ekan. Shaxsan men uchun tayyor qilingan kaftimdek kökraklarni, bor kuchim bilan eza boshladim.
-Mmm. Sekinroooq, bunchalik qiynamaaang! Uning ehtirosli ovozlari asta yangray boshladi. Kökraklarni birini, bir qölimdan ozod etdimda, u yerga lablarimni jönatdim. Jononning lablari taftidan yongan lablarim, kökraklarga kuydurgudek yopisha ketdi. Nöxatchalari bilan birga öpardim. Tagini, ustini, yonlarini, hullas, lab tegmagan sohasi qolmadi. Bösh qölim bilan, asta pastroqqa tushdim. Bel sohasini silab ötdimda, krovatga tegib tarang turgan dumbaga tushdim. Qölimni siğganicha tiqdimda, uni tepaga kötardim. Kökraklardan boshimni chiqarib, uni libosini yecha boshladim. Osongina yechilgan libosdan söng, uning tanasi yanada gözalroq körindi. Hech qanday ortiqcha nuqson va latta-puttalarsiz turgan bu badanni tomosha qilib töymasdim. Uni özi menga yaqin keldida,
chala yechilgan kamarimni ushladi. Shimim tugmasini ham sabrsizlik bilan yechdi. Zamogdan söng böshagan shimimni, pastga tushurdi. Pastki ich kiyimimni turtib turgan asbobimga bir qaradida, mening yuzimga yuzini bosdi. Men ham shunchaki qarab turmay, uni lablaridan söra boshladim. U menga javob qaytarish bilan birgalikda, bir qöli bilanasbobimni ich kiyim ustidan öynardi. Maqsadini tushundimda,