Lola qo'lidagi suratga qarab jilmaydida ko'ksiga bosdi. Ko'zidan shashqator yosh oqardi. Ko'zlarini asta yumdi, hayolan o'tgan kunlarni, voqealarni esladi. ''Qayerda xato qildim?!'' qayta qayta shu savolni o'ziga berardi...

Lola oylada erka qiz, onasi olamdan o'tgandan keyin. O'gay ona qo'lida o'sdi. O'gay ona bo'lgan ayol o'gaylik qilmadi. Ammo dadasi o'ta qattiq qo'l. Yana oylada akasi Murot bor. Eng ishongan tog'i akasi, akasiga erkalik qiladi, sirlashadi. Akasi Murotham Lolani onamdan qolgan yotgorim deb ardoqlaydi. Oylada kamchilik yo'q, hammasi muhoyyo. Dadasi kotta korxona egasi, akasi korxonani boshqaradi. Yana bir yaqin insoni bor, Elbek dadasini qo'lida ishlaydi. Omborga qaraydi. Lola tez-tez korxonaga akasini oldiga borib turadi. Boxona pul olish, ammo aslida sabab boshqa, pulni uydaham olsa bo'ladi. Lolani istagi Elbekni oldida bo'lish oz bo'lsada gaplashish...

Dam olish kuni edi, soat 10:00 da korxonaga bordi. Atrofga tez-tez qarab, ishchi yigitlar ichidan Elbekni qidirar edi, ko'rinmadi. Balant poshna tuflisini taqqilatib biton yo'lakdan yurib ketayotgan edi. Birdan chetroqda yuk tashidigan aravani balonini bo'shatayotgan yigitni qarshisiga to'txatdi. Doyim hamma ishchilar, ho'jayinni singlisi deb salomlashar edi. Bu barvasta yigit salomlashmadi, hatto qaramadiham.
- Hoy, manga qara? -dedi buyrug' ohangida.
- Ha! -bola hayron bo'lib o'grildi.
- Akam qani? -dedi qo'rs ohangda.
- Qanaqa akang? -dedi yigitham munosib javob bilan.
- Sensirama...
- O'zing-ku! Birinchi bo'lib sensiragan!
- Yangimisan deyman?
- Yangiman!
- Yangi bo'lsen mani tanib ol man...
- Sani taniyman Lolasan!
- Ha, Lolaman yana boshlig'ingni singlisiman!
- Bilaman kimni singlisi ekanini?
- Qo'rqmaysanmi? Manga hurmatsizlik qilyabsan, akamga aytsam ishsiz qolasan? -dedi ustidan kulganday tirjayib.
- Birinchidan, sani o'zing hurmatsizli qilyabsan, har holda qizbolasan. Ikkinchidan mani hechkimdan tili qisiq joyim yo'q, shu jumladan akangdanham. Olsa ishimi oladi jonimi emas! -dedi ikki qadam tashlab Lolaga yaqinlashar ekan.
- Uzur! Kechirasiz tanishga o'xshaysiz? -dedi yigitga razim solib termulib.
- Uyizni orqasidagi mahallada turaman!
- Adashmasam ismiz Nuriddin?
- Ha, adashmadiz!
- Judayam o'zgarib ketibsiz?
- Ha, ikki hafta avval hizmatdan qaytdim!
- Yaxshi kelib oldizmi?
- Raxmat yaxshi!
- Nuriddim, uzur qo'polligim uchun, buyerga kelganimda hamma salomlashadi. Siz etibor bermaganiz uchun g'ashizga teyay degandim!
- Lekin o'zizga, chiroyli husnizga yarashmagan hazil qilarkansiz! -dedi Nuriddin. Lolaga chiroyli husniz degani yoqib jilmaydi.
- Adashmasam mandan ikki yoshga kichiksiz, sansiraganimni yomon yeri yo'q! -dedi Lola.
- To'g'ri!
- Unda aybim yo'g'a, Nuriddin?
- Ha!
- Nuriddin, bo'laqoll ishiningni qillll... -nararoqdan ovoz keldi. Elbek buyruq qildi.
Nuriddin o'ziga yarasha qaysarlik bilan, bir necha sonya joyida turdi va Elbekka bir o'qirayib qarab asta ortiqa burildi.
- Keyin gaplashamiz Nuriddin? -dedi Lola past ovozda. Nuriddin bir jilmayib bosh qimirlatib qo'ydida ishini qila boshladi.
Bu orada Elbek Lolaga yaqin keldi.
- Qalaysan Lolaa!
- Yaxshi, o'zizchi?
- Bo'ladi! Akangni oldiga keldingmi?
- Himm, akam shettalarmi?
- Yo'q, ish bilan ketgandi!
- Unda sizi oldizga kelibman jon! -deb pichirladi.
- Yur buyoqqa xonaga gaplashamiz! -deb xonasi tarafga boshladi. Lola ortiga o'grilib Nuriddinga bir bir qarab qo'ydi...

Elbek bir chashka qahva quyib uzatar ekan:
- Anovi bilan nimani gaplashding? -dedi.
- Judayam yoqimtoy ekan! -deb kuldi Lola.
- Hoy qiz mani rashkim yomon! -dedida Lolani labidan o'pib oldi.
- Hoy akam ko'rsa sizniham maniham o'ldiradilar!
- Akang bo'lajak kiyovini o'ldirmasa kerak. Nima deding jonim?
- Hoo, shunaqa deng!
- Shunaqa! -dedida yana bir-ikki o'pdi.
- Bo'ldi, birorkim kirib qolmasin, yaxshisi uyga ketaqolay?
- Jonim kel bugun, biror joyda o'tiraylik?
- Qayerda!
- Aaaa... Kel mani uyimda! -dedi Elbek.
- Bilmadim, qolib ketmaymizmi?
- Bilki qolarmiz, agar istasang? -dedi Elbek.
- Bo'pti! -dedi...

Lola og'ay onasini aldadi. Dugonamnikida qolaman dedi!
Kechga yaqin Elbeknikiga keldi. O'tirishdi, kichikkina bazim, qilishdi. Ozroqdan sharob tamidan ko'rdilar. Asta Lolani ehtiroslar qamray boshladi.
- Elbek aka negadur boshim aylanib ketyabdi, uyimga olib borib qo'ying! -dedi.
- Jonim bugun qolaman deganding, tunni birga o'tkazardik!
- Yo'q ketaman! -dedi.
- Jonim, san mani sevmas ekansan. Agar sevganingda qolgan bo'lardin! -Elbek ayyorona gaplari bilan Lolani dil qulfini ochishga urundi.
Bir lahzaga ehtirosga berilgan Lola hansirb ketti.
Ko'zlarida o't chaqnaganday Elbekka yaqinlashdi.
- Qolamann bugun siz bilan! -bu so'zlar uni yurag yuragidan jaranglab chiqdi. Elbek qattiq quchoqlab Lolani labidan, bo'ynidan o'pdi. Lola hiyol sarhush bo'lib o'zini topshirdi. Elbek yengil harakat bilan Lolani qo'liga ko'tardi va yotoqqa olib kirdi. Bo'salar, erkalashlar kiyimlar asta yechilar edi. Lola, Elbekni suyib erkalashlaridan sarmast ko'zlarini yumib, lablarida tabassum bilan yotardi. Elbek Lolani ko'kraklarini birin birin ohista g'ijimlar ekan. Galma-gal uchlaridan so'rib qo'yardi. Nihoyat og'riq, minnaddorchilik. Lola ozroq og'riqni his qilgan bo'lsada, bundan o'zgacha bir zavq oldi. Hammasi tugagach Elbek qattiq quchumib qulog'iga shivirladi. ''RAHMAT FARISHTAGINAM'' ...
Ularni visol lazzatiga guvoh bo'lgan choyshobni yuzida qizil dog'i qoldi. Shundan keyin bunday kechalarni sanog'i ortib bordi...

Bu orada Lolani ota do'stini bilan quda-anda bo'lishga ahd qilishdi...

Ertatalabgi nunushta edi. Dadasi dasturhonga duvo qilar ekan. Qiziga baxt tilab qayta-qayta duvo bildi so'ng xotingiga qarab:
- Harakatingni qil xotin, Lolani uzatamiz! -dedi. Lola dadasiga bir qarab oldi, yurigi tipirchilab ketdi suyinganidan.
- Kimga dadasi? -degan sovolni o'rtaga tashladi o'gay onasi. Bu savolgan sergak tortgan Lola yana dadasiga havotirda qaradi.
- Yaqin do'stim Asrorxonni o'g'li Avazxonga! -dedi. Lola dadasi bir so'zli ekanini biladi. Yo'q deyishga tili bormadi. Umid bilan akasiga qaradi, akasi bu qarashni manosini tushundi.
- Dada... Lolani o'z ihtiyoriga qo'yib beraylik? -dedi.
- San bola manga aqil bo'lma. Nima o'z qizimga yomonlik qilarmidim. Baxtini o'ylayabman. Mana sanga qo'yib bergandim ko'rdim oqibati! -dadasi kelini haligcha tug'may yurganiga shama qilgandi. Bu gapdan keyin kelin dasturxonni yig'ishtirish boxonasida turib ketdi. Murotham gapirganiga pushoymon bo'lib indamay qo'yaqoldi. Dadasi va oyisi bo'lajak to'yni muhokama qilar ekan. Lolani hayolida bitta o'y, endi nima bo'ladi. Agar to'y bo'lsa ertasi kuniyoq sharmandam chiqadi. Elbek akam bilan gaplashishim kerak degan to'xtamga keldi va o'rnidan turdi...

Yangilikni Elbekka aytganda. U esankirab qoldi. Chunki uni rejalarida uylanish kamida 2 yildan keyin edi. Buni ustiga bu momoni hal etish uchun Lolani dadasini qarshisiga chiqish kerak. Elbekni bunga yuragi dov bermadi. Lolaga