Qizning yana buloq bo'yiga kelgani qizningham yigitda ko'ngli borligidan ayon berardi. Qiz yigit uzoq suxbatlashdilar, bir-birlariga dil isxori qildilar. Qancha suhbatlashib qancha ko'rishmasinlar, bir birlariga to'ymas edilar. Bu orada uch kun o'tib ketibdi. Eni yigit ko'nglidagi bir gapni ayta olmaganidan ozor chekardi. Ahir qanday qilib kasbim JALLOD deyishi mumkun. Umrida hech kinni qatil etmagan bo'lsada baribir JALLOD degan yomon oti bor. Bu haqida ko'p o'yladi. Nihoyat vijodni qabul qilmay qizga aytoqlikga jazim etdi. Yana yorim kutayotgandur degan o'yda buloq boshiga yo'l oldi. Qiz bugunham o'z yorini intizor kutardi...

Fahriddin qiz hayolidan ketayotgani uchun ortidan kelayotgan ikki otliqni ko'rmagan edi. Qizga yaqin kelib otdan tushganida ortida ikki otliq izma iz keldi. Qiz o'tkir faxmi bilan bu podishox Ismoilshox ekani bilib unga salom berib tazim qildi...

Ismoilshox soqolini silagancha bu hushsurat qizga anchagacha suxlanib tikilib turdi va:
- Sherabek Fahriddinbek tayorgarlik ko'ringlar saroyga qaytamiz! -deb amir qildi. Fahriddin shoxni buyrug'iga itoat etib otiga mindi. Ortiga tez-tez qarab qo'yar ekan suyuklisi qo'l siltagancha unga oq yo'l tilab turardi...
Ismoilshox o'z bog'idagi, ayvonchada yonida eng suluv kanizi bilan o'tirar edi. Bog'da ochilgan gullarga qarab o'sha kungi qizning jamolimi ko'rar edi. O'ziga-o'zi ''u meniki bo'lg'ay'' deb pichirlab gapirar. Ahyon-ahyonda kanizi quyib bergan sharobdan simirib ichar edi. Ko'p ichganidan kayfi oshdi, qizga yetishish hajrida yonardi. Yonidagi kaniziga amir etdi.
- Boring huzurimga Sherabekni chaqirib keling! -dedi. Kanizak bir muddat esankirab qoldi, odatda bunday buyruqlar hizmatkorlarga aytilar edi. Kanizakni esankirab turganini ko'rgan Ismoilshox yanada g'azablandi.
- Sherabek qani? -deb qo'lidagi jomni yerga urdi. Qo'rqib ketgan kanizak:
- Aff eting hazratim, hozir o'zim aytqizib kelgayman! -deb chiqib ketdi...

Saldan keyin Sherabek Ismoilshoxni qarshisiga kelib ko'ksiga qo'lini qo'yib tiz cho'kdi.
- Turing o'rning'izdan sodiq navkarim!
- Buyuring hazratim?
- Man aytg'an ishlar nima bo'ldi? -dedi Ismoilshox. Sherabek unga yaqin keldi.
- Hammasini bajardim, qishloq oqsoqoli Sultonahmadning qizi, ismi Dilorombonu?
- Dilorombonu, menging Diloromim! -deb kuldi va:
- Sherabek hoziroq u gulni mening bog'img'a uzib keling!
- Ho'p bo'ladi hazratim!
- Ha aytganday, Fahriddinbekni o'zingiz bilan olib keting agar amirimga itoat etmag'ay bo'lsa butun aymog'iga qiron keldiring? -deb buyirdi...

Avvaliga qishloq oqsoqoli Sultonahmad 16 yoshli qizini 50 yoshlik Ismoilshoxga kanizaklikka berishni istamadi. Keyin Sherabekning taqdididan so'ng qiz sho'rlik oyla azolarini boshiga kulfat tushmasligi uchun Sherabekning shartiga ko'ndi...

Sherabekning qo'l ostida bo'lgan Fahriddin o'z suyuklisini belajak xorlikdan qutqarib qola olmagani uchun o'zini ayibdor bildi. Afsuski qizga yaqin borishga Sherabek izin bermadi...

Ertasi kuniyoq Ismoilshox Dilorombonuni o'z nigohiga oldi.
Dilorombonuni o'z hobgohida kelinlik libosida o'tirar edi. Atrofida 2 ta yoshi kattaroq ayol uni to'y taqinchaqlarini, kiymlarini yechardi. Bu ikki chaqqon hizmatkor ayollar Dilorombonuni tungi libosda qoldirib chiqib ketishdi. Saldan keyin o'rta bo'yli soqol moylovi o'sgan Ismoilshox yotoqxonaga tashrif buyurdi. Ismoilshoxni ko'rib titrab turgan qiz shoxga tazim qilishni unutdi. Shoxni bir shapatisi uni o'ziga keltirdi. Qo'rqib ketgan qiz qari eriga tazim qilib shavqat so'rab ko'z yosh to'kdi. Yosh xotinchasini ko'z yoshlari uni chiroyiga yanada chiroy qo'shganini ko'rgan shox jilmaydi va sharob hidi kelayotgan lablarini cho'zib qizni o'pdi. Sharob hidini dimog'iga urilgan qiz ko'zlarini yumib oldi, sovuq basharani ko'rishni ismadi. Biroz kayfi bor Ismoilshox hirsini yashirmay qizni o'par, badanlaridan silar va kiyimlarini yechar edi. Hizmatkor ayollar shox kirganda nimalar qilishni aytgani uchun. Qarshiliksiz nafasini ichiga yutib turardi. Shox qizni yechintirgach o'ziham yechina boshladi. Hammayog'i jundor qari shoxni ko'rgach, qo'rquvdan titrab ketgan qiz atirgul barglari sepilgan to'shakka yotib ko'zlarini yumdi. Shu lahzada ustidagi og'irlikni his qildi. Yuziga sharob hidini nafasi uruldi. Shu payt qattiq og'riqdan ko'zlari katta-katta ochilib bey ihtiyor chinqirab yubordi. Tirjayib kulib turgan, shox yana uch-to'rt bor qattiq-qattiq zarba berdi. Yana oyoqlari orasida og'riq sezib, o'zi istamagan holda baqirib to'lg'onib ketti. Nihoyat bu og'riqlar tinib eri qiladigan ishini tugatdi. So'ng qizni bag'riga olgacha zum o'tmay uyquga ketdi. Qulog'i ostida erining yoqimsiz hurragi eshitalar ekan. O'z suyuklisi Fahirriddinni eslab unsiz ko'z yosh to'kordi...