Oxxx, jonim, yana yana qattiqroq, ayy, imm, yana tezlashing, oxx, qattiqroq, qattiqroq, ha yana, yana, ohh, kayf deb bir qiz tushida rosa alahsiptikan onasi qulog'ini tagiga qo'yib yuborib "beor, ustimdan tush hammayog'imni tishlab tashading" dermish
UZBEK halq latifasi turkumidan
******
Bu uchrashuv va keyingi kunlardagi boshqa qator uchrashuvlar ikkalovining ham hayotini o'zgartirib yubordi. Ular kun bo'yi tungi shirin suhbatlar kayfi, rohati bn yurishar tezroq qosh qorayishini orziqib kutishardi. Endi ularni nimani gapirish, o'zini qanday tutish kabi savollar qiynamasdi. Ular qayerda uchrashishni, qachon uchrashishni ham xayollariga keltirishmasdi. Soat ham, joy ham aniq. Faqat hech kim ko'rmasa bas.
Endi ular un tunning ajoyib, sehrli fazilati ochilgan, u endi ikki qalbni uchrashtiruvchi qudratli kuch, cheksiz shodlik, shirin xayollar, orzu-umidlar bulog'i edi. Ularning uchrashadigan joylari aniq, yo to'g'on boshi, yo unga yaqin katta-kichik buloqlar yaltirab turgan tolzor, yoki bo'lmasa olmazorning etagi edi. Biroq Shoxrux ham Durdona ham qanchalik shod, qanchalik baxtli bo'lishmasin, uyga qaytganlarida nimadir yuraklarni g'ash qilayotganini payqashardi. Bu g'ashlik oldingi kunlarda sezilmadi. Shoxruxning jo'nashi yaqinlashganidan keyin ochiq namoyon bo'la boshladi. Bu yog'i nima bo'ladi? Endi nima qilishadi? Bu savollar borgan sari ko'proq ikovlonni o'ylantiradigan bo'lib qoldi. Ammo ular qancha o'ylashmasin, aniq bir fikr yaltillab ko'rinmas, kelajak go'zal bo'lsa ham, tundek qorong'u edi. Nihoyat o'sha kun ham keldi. Atiga 3 kunga kelgan Shoxrux yaqin bir oy qolib ketgandi. Biroq hech kim hayrlashishni xohlamasdi.
Mana bugun oxirgi uchrashuv, qishloq jim-jit, yigit qizni sekin bag'riga bosdi, qiz ham qarshilik qilmasdan yigitning ko'ksiga boshini qo'ydi. Ular shu alfozda uzoq jim turishdi.
Ular xuddi birinchi marta oydin kechada sayr qilishayotganday chuqur xayajonda edilar, har kuni, har soat ko'rib turadigan narsalarni- anhor ustidagi bir yoq panjarasi singan ko'prik ham, yaproqlari kumush sirg'alardek yaraqlab turgan olmazor ham, qo'yingki, ko'zga ko'rinib turgan hamma narsa ularga hozir boshqacha tus olgandek sirli va qandaydir yoqimli tuyulardi. Jimirlab oqayotgan suvga tikilar ekan, suv tagida oy bir qalqidiyu, jilmayib ularni imlaganday bo'ldi. Bu qadar go'zal manzarali oqshomda yigit va qiz "unsiz" suhbat qurishardi.
-meni sog'inasan-a? Dedi yigit bu sukunatni buzib
-yo'q, hech qachon dedi qiz qoshlarini chimirib, lablarini cho'chaytirgan xolatda, uning bu gap ohangida bolalarcha samimiylik va injiqlik bor edi.
-sog'inmasang sog'inma!
-iltimos, ketmang. Shu yerdagi kolejda uqing!
-ilojim yo'q, bilasanku, ota-onam u yoqda yolg'iz, bu yerda shundoq ham ko'p qolib ketdim, har kuni tel qilishyapti "qachon qaytasan" deb.
-qachon qaytasiz?
-yana ta'tilda-da, jinnivoy ko'rasan kolejni bitirib olay seni bu yerdan olib ketaman.
-qayoqa obketas?
-kelin qilib olib ketaman, bidilloq!
Bu gapdan qiz uyalib ketdi, yigit esa qizning
uzun va mayin sochlarini qo'llari bn silarkan unga yana qanday gap aytishga xayron bo'lib qoldi. Birdan qizining iyagi ostiga ko'rsatish barmog'ini tirab qizning yuzini tepaga qaratdi. Durdonaning ko'zlari jiqqa yosh edi. Uning koota sho'xchan ko'zlari mayuslanib qolgandi.
-ketmang, dediyu yig'lab yubordi, yigit ham uni tinchlantirishga harakat qildi.
-jinni, urushga ketyapmanmi? Yana qaytaman qishki ta'til ham borku. U shunday deya bosh barmoqlari bn qizning ko'zlaridagi yoshlarini artgan bo'ldi. Va lablarini qizning olov bo'lib yonib turgan lablariga bosdi, ox qanday lazzat... U qizning lablaridan qaynoq bo'salar olar edi, o'z navbatida qo'llari harakatga tushib qoldi, qizni maxkam bag'riga bosib yana ham qattiq bo'salar ola boshladi, u qanchalar qattiq quchoqlasa qizning ko'kraklari yigitning badaniga tegib uni to'lqinlantirib yuborardi. Shoxrux endi qo'llarini qizning ko'kraklari ustiga yugurtirdi. Uning ko'kraklarini maroq bn eza boshladi, tashna xislar og'ushida Durdonaning ko'kraklari ham qattiq bo'lib qolgandi. Ikkovlari ham lazzat og'ushida xirslariga erk berib yuborishdi. Tepadagi oy ham ularga xalal bermaslik un oppoq bulutlar orasiga berkindi, qushlar ham sayrashdan to'xtadi, hamma yoqni sokinlik chulg'ab oldi. Shoxrux esa qizdan tinmasdan bo'salar olardi, qiz nima qilishni bilmasdan o'zini yigitning ixtiyoriga topshirib ko'zlarini yumib olib erkalanib ingrardi. Shoxrux kiyimlardan ozod bo'lishni xoxladi va qizning ko'ylagini ko'tara boshladi, bu xolat Durdonaga tok urgandek bo'ldi shekil, sapchap o'rnidan qo'zg'aldi.
-i-i-i, yaramas, betiz qursin, nima qilyabsiz?
Bu qiliqdan Shoxrux ham hijolat bo'ldi shekil boshini egdi.
-men... Men... Kechirasan! Bilmasdan... Xoxlamagandim, kechir iltimos!
Bu voqeadan qiz ham uyalib pomidor misoli butun badani qizarib ketgandi. Bizga nima bo'ldi deb o'ziga savol berardi. O'rnidan turdida uyi tomonga otildi. Orqasidan Shoxrux bir so'z deyolmasdan qarab qolaverdi...
Shoxrux ham uyiga qaytdi, lekin Durdonani bir zumga bo'lsa ham esidan chiqara olmadi, u tezroq kollejni tamomlashni va Durdonaga uylanishni xoxlardi, endi Shoxrux Buloqboshiga juda ham serqatnov bo'lib qolgandi, avvalari yilda bir marta borgan bo'lsa endi, bir yilda 4-5 marta boradigan bo'lib qoldi. Bu xolatni uning ota onasi buvasigamehrihbonchilik deb o'ylashardi. Biroq Shoxruxni qishloqqa serqatnovligini siz-u, biz juda yaxshi bilib oldik. Endi ularni uchrashuvida oldingi safardaqa xirslarga erk berish yo'qoldi. Bu safargi uchrashuv ham tunda bo'ldi, lekin Shoxruxni ko'zlari so'lg'in edi. O'zi lohas... Buni sezgan qiz darov axvolini so'radi.
-xomush ko'rinasiz? So'radi Durdona tirsagidan tortib.
Shoxrux ilon chaqqan odamdek seskanib ketdi, sekin qo'lini bo'shatib o'zini chetga oldi.
-boshim og'riyapti, dedi titrab
-boshim og'riyapti? Hozir tuzatamiz! Dedi shoshib va buloqqa qo'lini tiqib uning peshonasiga tutdi.
-endi tuzukmi?
-tuzik, dedi peshonasi aralash uning qo'lini ushlab, keyin bo'sh qo'li bn quchoqlab, lablaridan qattiq o'pa boshladi. O'z navbatida qizdan ham javob kela boshladi, Shoxrux yana qizning tarang ko'kraklariga yana qo'l yugurtira boshlaganda avval jim turdi, keyin bir siltanib o'zini tortdi.
-darrov tuzalib ketingiz-a? Dedi qoshlarini chimirib.
-Durdona! -dedi ovozi boyagidan ham qaltirab chiqanligi un dastlab o'zining ovozini tanimay ham qoldi.
-tisss! Eshityapsizmi? Bulbul sayrayapti! Qiz shunday deb qochib ketdi. Agar o'shanda yana avvalgiday xirsaliriga erk berib yuborganda nima bo'lardi. Ikkovlari ham sharmanda bo'lardi. Yo'q, Shoxrux bunday qilolmaydi, qiynalsa ham mayli, bunday qilmaydi, hamma narsa irodaga bog'liq, u o'z irodasiga ishonadi...
Shunday qilib soniyalar daqiqalarni, daqiqalar soatlarni, soatlar kun, hafta, oy, yillarni tortiqilayverdi. Oradan qanday qilib 3 yil o'tganini ham bilmay qolishdi. Bu paytga kelib qiz qiz ham juda ochilib ketgandi, butun maxalla uni kelin qilish orzusi bn yashay boshladi.
Kollejni tamomlab Shoxrux yozgi ta'tilni o'tkazish un qishloqqa