Yigitning anchagina kottakon olotini ko'rib, Charos boshida tok urgan odamdek cho'chib tushdi, lekin endi kech ekanligini anglagan xolda yana ko'zlarini yumib oldi. O'z navbatida Shokir ham asta sekinlik bn "ijdod" ni boshladi, dastlab qizning pastki azosiga ozgina ishqalib turdi, keyin birdaniga tiqib yubordi. Shu payt qizning ko'zlaridan zangori olov chiqib ketganday bo'ldi, biroz og'riqdan keyin qiz ham rohatlana boshladi, anchadan beri aloqa qilmagan, erkak taftini deyarli unitib yuborgan Charos endi o'zini boshqacha his qila boshladi. Uning yuragi allaqanday boshqacha urib, ichida allaqanday rohatbaxsh tuyg'u uyg'ongandek bo'ldi. Yigit ham dadillasha boshladi, qizning lablaridan o'pa boshladi, ko'kraklarini qo'llari bn mijib sutga cho'milgandek oppoq va nafis badaniga gohida shapatilab ham qo'yardiLekin bu shapatilar qizga og'riq emas o'zgacha rohat baxsh etayotgandek edi. Shokir esa qizni endi yanayam qattiq rohat bera boshladi. Endi u butun gavdasini qizning ustiga tashladi,qizning oyoqlarini belidan o'tkazib oldi, qiz ham yigitning bo'ynidan qo'llarini o'tkazib oldi, Shokir harakatni yanayam tezlashtirar va chuqurroq botirishga harakat qilardi. Qizning bo'yinlaridan tortib o'par, mayin va uzun sochlarini goh hidlab goh silab qo'yardi, ikovlari ham parvoz qilayotgan qushdek yengil harakat qilishardi. Bir ozdan so'ng qizning butun vujudi qaltiray boshladi, ko'zlari kirtayib oyoqlari bn yigitni belini shu qadar qattiq qisdiki Shokir og'riqdan chinqirib yubordi, yigit o'z navbatini bu xolatdan qo'rqib ham ketdi, u "qiz kasal ekan, men kasalin qo'zg'ab yubordim" deb o'ylashga ham ulgurdi, keyin qiz birdan tinchib qoldi, oyoqlarini bo'shatib xolsizlanib, chuqur- chuqur nafas ola boshladi. Bu xolatni endi birinchi marta guvohi bo'lib turgan Shokir allaqachon "shok" xolatiga tushib rangi oqarib ketgandi. Buni ko'rib Charos nima bo'lganini sezib uni tinchlantirdi va yana lablaridan o'pa boshladi. Erkak taftini sog'ingan Charos uni shu qadar mehr bilan o'pardiki tariflashga til ojiz. O'z navbatida Shokir ham yana avvalgidek harakatlarni boshladi, uning ko'kraklarini ezib so'ra boshladi. Bir qo'li qizni ko'kragini ezib, bir vaqtning o'zida boshqa ko'kragini emardi. Bu yigitga boshqacha zavq bag'ishlardi o'z navbatida qizga ham. Bu paytda yigitning "toychog'i" yana xarakatga shay bo'lib ulgurgandi. Shokir yana nafsini qondirish un o'z olotini qizning pastki azosiga to'g'rilab sekin asta harakatni boshladi, endi u bu safar chuqurroq botirishga harakat qilardi. U asbobini qattiqroq tiqar bu xolatda qizni beli kamalak misol egilib ketardi...
Erta tongda qizning mayin ovozi Shokirni uyg'otib yubordi. Tundagi voqealarni o'ylagan yigit uyalib, Charosning yuziga qarashga botina olmadi. Lekin qiz hech narsa bo'lmagandek yigitni nonushtaga taklif qildi. Ikkovlari nonushta qilib bo'lishgach Shokir uyalibroq gap boshladi.
-opa, kechiring, kechqurun o'zimni nafsimga biroz erk berib yubordim, axmoqlik qildim.
-nega unaqa deysiz? Ayb o'zimda ham bor! O'zizni ayblamang! Men ham ayol ekanligimni, mening ham baxtli yashashga haqqim borligini endi tushunib yetdim.
- siz baxtli bo'las xudo xoxlasa xo'jayiniz kelsalar albatta baxtli bo'las.
- eh, qo'ying gapirmang o'shani, aqalli oyda bir marta qo'ng'iroq qilmaydi. Eshitishimcha o'sha yerdan uylanib olganmish.
-mayli siqilmang, bir narsani so'rashga sal xijolat bo'lyapmanda!
-nega xijolat bo'las, bemalol so'ruring!
-bilasmi? Exxx! Baribir uyalvomande!
-nega uyalas? Kimdan uyalvos? Mandanmi?
-kechagi voqeadan keyin...
-nima bo'ldi yana? Etdimku sizning aybingiz yo'q deb, o'zimda ham ayb bor.
-yo'q, unaqa emas, "olot"imda chidab bo'lmas og'riq paydo bo'ldi, moyak atrofini tomiri tortishib og'riyapti, ertalab "bavl" qilishga ham juda qiynaldim. Zararli emasmi?
-shumi? Hech qisi yo'q! O'tib ketadi, siz birinchi marta aloqa qilishingizda shuning un shunday bo'lyapti, havotir olmang. Mayli unda siz ham uyingizga boring uydagilar havotir olishmasin.
Shokirni bu gaplar ancha tinchlantirdi va uyiga ravona bo'ldi.Shoxrux ham endi oromini yo'qotgan edi. U endi Durdonani hayolidan ketkazolmay qoldi. O'z navbatida qiz ham yigitni o'ylab "adoyi- tamom" bo'ldi. Ha buni sevgi deb qo'yishibdi. Sevgini esa "Chidaganga chiqargan"
Shoxrux endi qiz bn uchrashish rejalarini tuzardi. Atiga 3 kunga qishloqa kelgan edi, endi esa butun umr shu yerda qolishga tayyor bo'lib qoldi. Kunduzi qishloqda uchrashib bo'lmaydi, shuning un tunda uchrashishga qaror qildi, lekin bu gapni qizga qanday aytishni o'ylardi. Qizning eshigi tagidan bir-necha marta ataydan o'tdi, darvoza ochiq biroq hovlida hech kim ko'rinmasdi. Keyin "yurak yutib" Durdonani uyini chaqirishga tushdi. Yaxshiyamki o'zi chiqdi, qizning kulchadek yuzi Shoxruxni ko'rgan zahoti olmaday qizarib ketdi, yuragi shirin orziqib ketdi.
-Assalomalekum, keling, marhamat uyga kiring.
-yo'q, rahmat, shu yerdan o'tib ketayotgandim, bir ko'rib o'tay dedim. Agar xo'p disen qishloq aylanardik.
-i-i-i, yo'q, endi yosh bola emasmiz, qishloqda gap so'z tez tarqaladi...
-unda, seni kechqurun anhor bo'yida kutaman...
U shunday dediyu, qizning javobini kutib ham o'tirmasdan orqasiga qarab jo'nab qoldi.
Shoxruxni nazarida har bir o'tayotgan daqiqa bir yildek tuyilib, go'yo vaqt to'xtab qolgandek edi. Nihoyat quyosh chekindi, yulduzlar birin ketin charaqlay boshladi, o'sha kuni qishloq osuda tun qo'ynida orom olardi. Osmon to'la yulduz. Yangi yetilgan kungaboqarlar sarg'ayib turgan oyning nimrang shu'lalaridan olmazor xisobsiz kumush sirg'alas taqqan edi.
Kech soat 21:00 da Shoxrux anhor ustida qizni kuta boshladi, lekin undan hadeganda darak bo'lmadi. U ko'prikdan o'tib kallaklangan majnuntol tagida biroz o'tirdi, soat ham o'nga yaqinlashib qoldi, qishloq esa doimgidek jim-jit, ko'chada hech kim ko'rinmasdi. Tekis oqayotgan suv ichida yarim kulcha oy mo'ralab turardi. Shoxrux uni poylab turib, tosh otmoqchi bo'lib qo'lini ko'tardi, ammo otmadi. Oyning ichida Durdonaning jilmaygan ko'zlari ko'ringanday bo'lib ketdi. Yigitcha tikilib qoldi. Oydan u o'tirgan joygacha uzun soya tushib turardi. Tolmikin? Shu savol xayoliga keldi-yu, shoshib orqasiga o'girili. Shunday uning tepasida ko'zlari lovillab Durdona turardi.
-cho'chib tushdingizmi?- so'radi u jilmayib.
Shoxrux sakrab o'rnidan turdi.
-ayam uxlashlari bilan chiqdim.
-rahmat, dedi sevinib, kelganing juda yaxshi bo'ldi, ancha qo'rqqan edim.
-men ham... Hech yolg'iz chiqmaganman kechqurun. Ko'p kutdingizmi?
-yo'q, hozir keldim, dedi yigit ham uni ranjitmaslik un
-juda yaxshi.
Ikovlari jim qolishdi. Kun bo'yi ancha gapni o'ylab qo'ygan Shoxrux hozir nima deyishni bilmasdi. Durdona ham uyalganidanmi, yo hayojonlanganidanmi, jim edi. Bu jimlik ancha cho'zildi.
-aylanamizmi? Nihoyat tilga kirdi yigitcha.
-kech-ku juda ham!
-birmasga maylimi?
Durdona jilmaydi.
-mayli.
Shoxrux sekin uning tirsagidan ushlab turishiga yordamlashmoqchi bo'ldi.
-kerakmas dedi qiz va qo'lini bo'shatib oldinga tushdi.
-Durdona!..
-hm-m...
-siz... Yo'g'e, sen... Sen juda