Havoning issiqligidan chidolmay, boshidagi rangi o'chib ketgan shlyapasini yuziga tashlagancha, azim tut daraxtining tagida salqinlab yotgan Usmon mayin va shirali ovozdan cho'chib ketdi va shlyapasini qo'liga olib tepasida turgan Saodatni ko'rdi. Saodat ham hamma qatori ishlab, bir o'zi bir ot-aravada 5 kmlik masofaga 10 tacha qopni kuniga 3-4 marta tashisa ham ishidan nolimaydigan, ishchan va mehnatsevar ayol edi. Uni ayol desak ham biroz noto'g'ri bo'lar, sababi u endigina 23 ga chiqqan, 41-yilning fevralida turmushga chiqqan bo'lib, 4 oy o'tar o'tmas, eri urushga ketib qolib, tunlarni yolg'iz ko'z yoshiga cho'milgan yostig'ini quchoqlab o'tkazadigan juvon edi. U ham ko'pchilik ayollar kabi, g'alaba yaqinligini kutar, bir kuni eri urushdan qaytib, yana bag'riga qaytishiga ishonardi. U kolxoz brigadirining kelini bo'lib, Usmon bilan sinfdosh-do'st bo'lgan Abubakirning xotini edi. Tarozibon Usmon istar istamay o'rnidan turdi va Saodatga yaxshilab e'tibor bera boshladi: uning badanini ter bosib, uniqqan va yupqa pushtirang ko'ylagi badaniga chippa yopishgan, yaxshilab e'tibor bergan kishi, olmadek dirkillab turgan ko'kraklarni old tarafidan ko'rishi mumkin edi. Saodat qorachadan kelgan bo'lsada, baribir latofatli va qomati ham har qanday erkakni tanasini qizdiradigan edi. Usmon o'rnidan turdi-da, aravadagi qoplarni tushira boshladi. Bir tarafidan ko'tarayotgan Saodatning ko'ylagi har egilganida, pastga tushganicha, ikkita Eron olmadek osilib turgan ko'kraklari Usmonning jonini qiynay boshladi. 4-qopni tushirishayotganda qarshisida erkak kishi borligini sezgan Saodat, ko'ylagini yoqasini to'girlab qo'ydi. Ammo baribir istardimi, yoqmi baribir qopni olish va taroziga qo'yish uchun egilganida, ko'kraklar o'zini namoyish etmay qolmasdi. Hijolat tortgan Saodat o'ziga qarab kulib turgan Usmondan tez uzoqlashgisi keldi va ishi ko'pligini bahona qilib, aravasini haydab ketib qoldi. Biroz dam olishini maslahat bergan Usmonga rad javobini berib jo'nab qoldi. Ancha uzoqlashgach Usmon shimi ustidan uyg'ongan va ozgina suvi oqqan asbobini to'g'irlab qo'ydi-da, Saodatga qarab:
- Senimi shoshmay tur. Harir ko'ylak kiyib emchagingni ko'z ko'z qilasan! Hali bir baqirtirib sikayki, hali bir emchaklaringda tishlarim izlarini qoldiray-ki, ering urushdan kelib siksa ham mening oldimga kelib sikishimni iltimos qilasan...
Saodatni ko'z ostiga olib qo'ygan Usmon kech bo'lishini sabrsizlik bilan kuta boshladi. Qolgan kelgan aravakashlarni ham sovuqqonlik bilan kutib oldi. Aksiga olib hech ham vaqt o'tmasdi, va nihoyat uning ish vaqti tugadi va Usmon kutgan vaqt ham keldi. U ikki oyog'ini qo'liga olib kolxoz idorasi tomon yo'l oldi. Yo'lda ketar ekan xatto shoshilganidan bitta toshga qoqilib, yiqilibham ketdi. So'kinganicha o'rnidan turgach, yana yo'lida davom etdi...
U kolxoz idorasiga kirib borar paytda quyosh botgan, ammo hali ko'chalar yorug' edi. -Bu paytda rais joyida bo'larmikan? - deb o'yladi ichida. Ha mayli bir kirib ko'raychi, - deb fayedan chapga qayrilib uzun yo'lakdan yura boshladi. Raisning xonasi yo'lak ohirida o'ng tarafda bo'lib, ikki xonadan iborat edi. Kirgan joyida, to'g'ridagi stolda kotiba o'tirardi va o'ng tarafda yana bir xona bo'lib, unda rais o'tirardi. U birinchi xonaga kirar ekan kotibaning yo'qligini ko'rdi. Raisning eshigi ustida esa "yopiq" degan qog'oz yopishtirilgan edi. Hafsalasi pir bo'lgan Usmon endi orqaga qaytmoqchi edi, ayol kishining mmmmh degan ovozidan cho'chib ketdi va orqasiga qaytdi. Eshik tirqichidan poylar ekan, g'aroyib manzaraga guvoh bo'ldi: Eski jun gilam to'shalgan yerda kotiba Zamiraning ko'ylak lozimi yotardi. U stol ustida yalong'och holatda yotgancha raisning bo'ynidan qo'lini o'tkazib olib kayfdan inqillardi. Raisning esa ikki qo'li Zamiraning emchaglarini ezgancha, qo'togini Zamiraning jundor amiga tez tez kirgizib chiqarardi. Buni ko'rib bir zum hayratlangan Usmon o'zini bosib oldi va yana uyg'ongan asbobini shimi ustidan uqalay boshladi. Ko'z o'ngida real erotik sahnani ko'rayotgan Usmon bundan zavqlana boshladi. Rais bilan bir paytda bo'shandi-da, cho'ntagidan dastro'molini olib spermani artib tashladi. Bu vaqtda Zamira kiyimlarini kiyib olib, to'g'irlash bilan band edi. Usmon tezda tashqariga qaytib chiqdi-da, 5 daqiqadan keyin yana qaytib kirdi. Bu vaqtda kotiba o'z joyida bo'lib, qog'ozlarni titish bilan band edi....

Hm hmmmm.
Bundayin qattiq yo'taldan cho'chib ketgan kotiba qarshisida turgan Usmonni ko'rdi-da, hayratini yashirmay Usmonga so'z otdi:
- O'linge, qo'rqitib yubordingiz.
- Rais buvam o'zlaridamilar.
- Har doimgidek.
Usmonning jonli "seks" ko'rganidan habari yoq kotiba o'zidan xursand bo'lib, ichida "yaxshiyam vaqtida tugatganimiz yoqsa sharmanda bo'lardik" deya ichiga tuflab qo'ydi. Nayzaboz Usmon esa: "Ha qanchiq, menga aytganinga "xolis xizmat" ni o'zim ham bajarardim" deb ichida o'ylagancha, kotibaga jilmayishini sovg'a qilib raisning xonasini, taqillatib, ichkariga kirdi.
- Rais buva mumkinmi...
- Iye Usmonboy keling. Nima gap sog'liklar yaxshimi?
- Ha hammasi joyida.
- Nima gap. Hammasi joyida bo'lsa qanday shamol uchirdi?
- Shu desangiz, rais buva mendek erkak turganda, ayollar erkaklarning ishini bajaryaptida. Saodat kelinni aytaman brigadirni kelini. Bechora bir o'zi bitta aravada. Kunu tun tinim bilmaydi. Uni ko'rib meni erkaklik nafsoniyatim qo'zidi. Ha tarozibonlikni, ana Mahkam ham uddalay oladi. Bir oyog'i yoq bo'lsada, har holda oson ish. Shu men Saodat kelinga yordam berib, u bilan bitta aravada ishlasam degandim...
Bechora rosa qiynalyapti.
- Qanday bo'larkan, dadang menga seni tarozibonlikka qo'yishimni aytgandi. Qiynalib qolmasin deb..
- Ahir bilagimda shuncha kuch bo'la turib, daraxt soyasida cho'zilib yotsamu, zaifalar bir o'zi ikki kishini ishini bajarsa, nomusga tegarkanda...
- Ha malades o'g'il bola ,- dedi rais. -Yaxshi o'ylabsan lekin. Meni ham shu kelinga rahmim keladi. Bir o'zi shuncha ishni qilyapti. Mayli ertadan sen unga yordam beraqol...
Niyatiga erishgan Usmon qilgan ishidan xursand edi.Ana bir o'q bilan ikki quyonni urdi. Birinchidan endi Saodat uning qo'lida, bugunmi ertami qachondir niyatiga erishadi. Ikkinchidan rais ham uni endi hammaga maqtab, "qahramonligini" hammaga ibrat qilib ko'rsatadi. Kechasi yaxshi uxlolmagan Usmon o'zicha ertangi kunga rejalarni tuza boshladi..
Xo'roz qichqirig'idan uyg'ongan Usmonga avvaliga turish unchalik yoqmadi. So'ngra yangi "ish" olganligi esiga tushib sapchib o'rnidan turdi-da, kiyimlarini apil-tapil kiygancha nonushta ham qilmay ko'chaga otildi. Qishloq chetidagi bug'doyzorga qarab chopar ekan, yarim yo'lga yetganda 300 metrlar uzoqlikda ketayotgan ot aravaga ko'zi tushdi. U yugurgancha "Saodaaaat" deya baqirdi. Saodat orqasiga qarar ekan qo'lini silkitib kelayotgan Usmonni ko'rib to'xtab turdi. Usmon unga yaqinlashdi-da, aravaga chiqib olib:
- Kelin, endi biz bir aravada ishlaymiz. Rais buva kecha meni shu "lavozim"ga tayinladi.
- Yaxshi o'zi bir o'zim zerikayotgandim...
Birinchi kuni unchalik esda qolarli bo'lmadi. Ammo