Танишимни илтимосини бошқа йўл билан ҳал этсам бўларкан. Келганимга роса афсуслантирди бу бола. Ичкиликсиз яшолмайдиган бўлиб қолибди чоғи, келганидан бошлаб тинмай ичишяпти.
Табиатан ичкиликни ёқтирмаганим учун ичкилик бор жойдан узоқ юраман. Ҳозир ҳам Қайноға-Куёв отамлашиб ўтиришибди, мен ичмаганимдан кейин овқатни ўзим тайёрлаш баҳонасида дастурхондан туриб кетдим. Яхши бир димлама пишириш учун ҳаракатга тушдим. Танишим Дониёрнинг аёли “қўйинг ўзимиз пиширамиз” дейишига қарамай, улар бемалол дамолишлари мумкинлигини билдириб, ўзим ўчоғ бошида уннай кетдим. Келганимиз бу дача шинамдан юқорироқ даражада, люкс стилда эди. Дониёр танишим бўлади, куёви Баҳром билан келишиб, икковлари оилаларини шу дачага олиб келиб 1-2 кун дамолишни режалашган. Куёви Баҳромнинг машинаси йўқ экан, шунга икки оила бир машинага сиғмагани учун Дониёр мени таксичи сифатида илтимос қилганди, ҳизматига йўқ демадим. Аммо болалари олдида бунчалик ичади, деб ўйламаган эдим. Қайноға куёв ширакайф бўлиб улфатчилик қилаётганида мен овқатни бошлаб юбордим. Ўчоқда овқат тайёрлаш аслида мени хоббийим бўлиб, иштаҳам тусаганида “ижод” қиламан. Ҳозир ҳам илҳомим келиб қолгани учун иштаҳа билан ишга киришдим. Дачадаги бассейн катта бўлиб, ҳовлидаги ёзги ошхонагача келган эди. Мана шу бассейнда аёллар болалар билан чўмилишни бошлашди. Ошхона навеслик бўлгани учун соя мен тарафда бўлиб, аёллар дамолгиси келганида менга яқинроқ ерда ётиб ўзаро суҳбат қуришарди. Мен ишларим билан овора бўлиб, кўпам уларга эътибор қаратмадим. Аммо баъзан кўзларим ва ҳаёлим кетиб қоларди. Дониёрнинг аёли гўзал эди. Адашмасам ёши 27 ёки 28да, Дониёрнинг синглиси эса 24 ёш эди шеклли. Хуллас, иккиси ҳам купальникда бўлиб, ўта очиқ ва бемалол дамолишаётганди. Мени хирсим қўзғолишини қайнсинглиси сезмасада, Дониёрнинг аёли сезиб қолди. У билан тўқнаш келганида кўз уриштириб турдим. Баъзан қуёшда, баъзан эса сояда ётганида унга очиқ тикила бошладим. Дониёрнинг синглиси ҳам чиройли аёл бўлибди. Қисқаси иккала аёлнинг қомати расо, сонлари дўндиқ, эмчаклари дуркун, терилари оппоқ, фигуралари идеал эди. Улар кийган купальник трусикчаси нозиккина бўлиб, чотини ёпиб турадиган ери ингичка хилидан эди. Орқа тарафи эса думбаларни кўп қисмини очиқ қолдирадиган фасонда. Трусикчалари шу қадар юпқа эди-ки. Уларнинг авратидаги ариқ изини ҳам кўрсатиб қўйганди. Аёллик ерининг қанчалик латофатли, жинсий лаблари қанчалик катта-кичиклиги аниқ билиниб тургани учун улардан кўзимни тиёлмасдим. Дониёрнинг аёлини бунчалар гўзал деб ўйламагандим, аввал кўрганимда сипороқ юрарди. Хозир эса деярли яланғоч холатда ўзининг бор ҳуснини атай кўз-кўз қилаётгандек, бассейн бўйида дамолиш учун ётганида чотини менга қаратиб ётиб олишга ўтди. Гўёки “мана кўриб эҳтирослан, асалчамга барибир етолмайсан” дегандек эди.
Болачалар бўлмаганида иккови билан биргаликда чўмилиб берардим. Чўмилганда ҳам у ер бу ерини эзиб олардим. Рости, мени ҳаёлим бузилди, Дониёрни аёлига кўз олайтира бошладим. Овқат билан машғул эканман, кўзимни ундан тиёлмасдим. Сабина Сабина ҳам энди кўз уриштиришни кўпайтирди, нигоҳларига флиртни яширишга ўтди. Бир орқасини томоша қилдиради, бир эса чотини очиб ётиб ингичка трусикчали чотини очиб ётиб кўрсатади, бир эса ярим очиқ эмчакларини мақтанади. Мени “сўлагим оқиши”дан қайн синглиси Мафтуна ҳам хабардор бўлди. Энди у ҳам менга кўз суза бошлади. Иккиси алоҳида, бир-бирига рақиба сифатида ўзларини бозорга солишга ўтишди. Аммо бу ишни шунчалар моҳирона қилишардики, ўзаро сездиришмас эди. Менга Сабина кўпроқ ёқди, лекин Мафтунага ҳам бефарқ эмасдим. Лекин муаммо шундаки, иккисини баравар эгаллаб бўлмайди, бирининг ишидан иккинчиси хабар топса, гап тарқаб кетади, деб ўйлаб учрашувга рози бўлишмайди. Мен жуда деликатно иш олиб боришга мажбур эдим. Шунинг учун уларга гапирмасдим, фақатгина кўз қарашларим билан кифояландим. Мафтуна туалетга кетди шеклли, Сабина бассейннинг ошхонага яқин ерида сояда ётарди, шунда гап отдим:
- Дониёрлар уйда қолса ҳам бўларкан, бунақа ичишни уйда ҳам амалга оширса бўлади ахир.
- Гапирмен Мурод ака. Шу бугун ичишмаса бўларди, дамоламиз деб келинганди, болаларни тоғга олиб чиқишга уларсиз қандай борамиз, деб ўйлаяпмиз.
- Тоғгаку мен ўзим ҳамроҳ бўлишим мумкин, фақат булар ўзидан кетиб бирор иш ортирмасмикин?
- Ҳаа йўўўқ Мурод ака, молдек ичишса ҳам кўтаришади, ишонаверинг ака, -ёқимли ва маъноли жилмайди Сабина.
- Энди, гўзал ҳонимлар билан келганда яхшимасда, молдек ичиш... Сизни аввал кўрганимда бунчаликсиз, деб ўйламаган эдим.
- Қандай эканман, бироз тушунмадим сизни?
- Шу нима десам экан, очиғини гапирса ҳафа бўлмайсизми, ҳоним?
- Айтингчи!
- Сизни таниганимдан бери сипо эдингиз, хозир эса ундай эмас, жуда бемалолсиз. Мен рости бироз ҳижолат бўлдим, лекин бошқачасиз Сабинахон.
- Сиз мени ўраяпсизми, Мурод ака? -жувон кулиб юборди.

Қарасам, нарёғдан Мафтуна қайтиб келяпти, шунда гапимни лўнда қилдим:
- Ҳа, сизни ўраяпман, купалнигингиз сизга кийилиб чиройлилашибди...
Сабина гапимни маъносини тушунди, шунинг учун жим бўлиб қолди. Бассейнга келган Мафтуна сезиб қолмаслиги учун мен иккисига ҳам гапирмадим. Бироқ Сабина билан шу қадар кўз уриштирардикки, нигоҳларимиздан бир-биримизни “ейишни” бошладик. Унинг нигоҳлари ўта сексуал, ўта ўзига чақирувчига айланди. Қайнсинглиси чўмилаётган вақтда чотини атайдан менга очиб кўрсатиб, мени раздражать қилишга ўтди. Шундай қарашлардан бирида беихтиёр асбобимни очиқчасига ушлаб ғижимладим. Сабина лаби четини тишлади. Мени қилиғимни кўриб қолган Мафтуна табиий холатда мени ўзига жалб этиш учун бармоқлари учини кўкраги устидан юргизиб ўтди. Бир вақтда иккала аёлни ўрашга имкон топишга иштаҳам бор эди, лекин эхтиёт бўлишга қарор қилдим. Шунинг учун мен ўзимга Сабинани танладим......


Дониёр ва Баҳром ичавериб ичкари ошхонада ухлаб қолишган, аёллар болалари билан иккинчи қаватдаги ётоқхоналарга кириб кетишган, мен эса уйқим келмай юлдузларни томоша қилиб ҳовлида ўтирардим. Уйғоқ эканлигимни билса зора олдимга чиқса, деган умидда бир-икки марта томоқ қирдим. Ярим соатча ўтирганимдан кейин Сабина

оҳиста чиқиб келди ва ёнимга ўтирди. Орада нега ухламаётганлигимиз, эртага нима овқат қиламиз ва шунга ўхшаш маиший гапларни гаплашдик. Негаки, кимдир чиқса биздан шубҳа қилмаслиги лозим эди. Оддий гапларни пичирламасдан атайдан нормал овозда гапирардик. Комплиментим қисқа ва лўнда бўлиб, фақат унгагина эшитиладиган даражада пичирлаб айтардим. Сабинани аввалдан машинамда олиб юрганим учун биз жуда таниш эдик. Дониёрнинг вақти бўлмаса мени чақирар ва аёлини олиб бориб келишимни айтарди. Шунда соатлаб бирга юрган вақтларимиз бўлган, анча танишиб олган эдик. Шунинг учун четдан қараган одам биздан шубҳа қилишига асоси ҳам йўқ эди. Аммо шу бугунгидек ҳаёл бузилиши аввал бўлмаганди. Ва мен буни хозир Сабинанинг ўзига иқрор бўлдим. Диққат билан эшитиб бўлгач, кўрсаткич бармоғини лабимга босди, умид берувчи қарашлари билан кўзларимга боқди ва:
- Мен энди кирмасам бўлмайди, шубҳага боришади, телеграмим мана бу номерда, ҳозир ёзинг, ўша ерда гаплашайлик, -деди телефонини кўрсатиб.
Номерини