aqldan
ozayozdim. Seni qidirib. Topganimda esa endi kech
bölgan ekan... Meni kechir... Sen baxtli bölishing
kerak. Menga öxshagan surbet bilan taqdiring
qöshilmagan ekan. Men senga hozir söz beraman.
Meni endi hech qachon körmaysan, men esa seni hech
qachon unutmayman. Chunki sen bunga loyiqsan. Sen
ham menga va'da berishingni xohlayman. Baxtli
bölaman deb söz ber. Sizni unutaman deb söz ber.
Chunki men unutilishga loyiqman. Seni tashlab
ketayotganim uchun ham... Senga bir gapni köp
aytishga ulgurmadim. Bugun sönggi bor aytaman: Men
seni sevaman! Sen baxtli bölishing kerak. Töying
muborak bölsin..."" Qiz yig'lab-yig'lab xatni öqib
tugatdi. Otasi qizini yupatdi: - U bugun Parijga uchib
ketmoqchi. Bor qizim uni töxtat... Qiz yig'lashdan
töxtab, otasiga qaradi. - Köchada taksi kutib turibdi.
Ulgurishing kerak. Qolganini menga qöyib ber,- otasi
qölini avval yuragi ustiga keyin peshonasiga olib
bordida kuldi,- axir buni taqdir deydilar... Qiz otasini
quchoqladi: - Rahmat, dadajon... Keyin chopdi. U ketib
qolmasligi kerak. Ketishga haqqi yöq. Qölidagi bejirim
tumorni mahkam siqib taksiga ötirdi. Taksi aeroport
tomon yöl oldi. Qiz esa hamon köz yoshlarini töxtata
olmas va shivirlardi: - Iltimos, ketib qolmang, bir
martagina mening ham iltimosimni bajaring... Taksi
aeroportga yetib kelgach qiz shoshib ichkariga kirdi.
Hamma yoqda odam. Qayerga borishini bilmasdi.
Aeroport ichida esa operatorlarning yölovchilarga turli
murojaatlari eshitilardi. Qiz nihoyat shoshilib nazorat
punktiga keldi. Qöriqchilarning hay-haylashiga
qaramay ichkarida ötirgan qizdan shoshib söradi: -
Opajon, Parijga samalyot uchmadimi hali? - 347-reys
bilan Toshkent-Parij yönalishida samalyot yarim soat
oldin uchib ketdi. - ...,- qiz özini yöqotib qöydi,-
ketdimi? U yigitning kulib turgan holatini köz oldiga
keltirdi. Lekin u chindan kechikkandi. Samalyot
allaqachon uchib ketgandi. Qiz odamlar gavjum bölgan
kutish zalidagi örindiqlardan biriga borib ötirdi. "U ketib
qoldi. Endi uni hech qachon körolmayman..." - Iltimos,
tumorimni qaytib ber,- yigitning ovozi eshitildi shu
payt,- usiz samalyotga ham kech qoldim. Qiz yigitga
qaradi. Qölida bilet, chamadon... Unga kulib qarab
turardi. Qiz uning quchog'iga otildi. - Nega ketib
qoldiz,- yig'lardi u. - Ketib qoldi deb kim aytdi?
Yuragimni tashlab qayerga ham ketardim,- uning
sochlarini siladi yigit. - Siz yomonsiz... - Hm. -
Surbetsiz... - Hm. - Yana "hm"mi? - Hm. Ular kulib
yuborishdi. Aeroportda esa hamma ularga qarardi.
Qarayverishsin. AXIR BUNI TAQDIR DEYDILAR...