Poyezdga yetolmagach yigit yugurishdan töxtadi. "Jin
ursin ösha svetaforni,- hayolidan ötkazardi u,- ertaroq
harakatlanish kerak edi. Qayerdanam ösha betayinning
mashinasiga ötirdim!" U asabi tarang holda ortga
ögirildi. Shu vaqtda xuddi özi kabi poyezd ortidan
afsuslanish bilan qarab qolgan qizga közi tushdi.
Qizning uzun sochlarini shamol öynab, xafaqon
yuzlariga tushirarkan, yigit undan közlarini uzolmay
qoldi. Haqiqatda, qarshisida judayam sohibjamol
21-22 yoshlar atrofidagi qiz turardi. Qiz ham yurishdan
töxtadi. Uning shaxlo közlari anchagina olislab ketgan
poyezdga termulgan köyi yig'lab yuborishga tayyor
turardi. Yigitga qizning bu holati judayam g'alati,
özgacha jozibali tuyulardi. Ayni damda yigit poezdni
unutib ham yuborgandi. "Yaxshiyam shu svetafor bor
ekan", - tabassum qildi u. Qiz ham taqdirga tan berdi
shekilli, yigit tomonga qaradi. - Salom, -dedi yigit. - ...
- Poezdda ketadigan odam bunday ertaroq harakat
qilishi kerakda. - Sizga öxshabmi,- kuldi qiz. - Yöq,
men poezddan sizni körib tushib qoldim. Qiz javob
bermay vokzal ichi tomon yöl oldi. Yigit unga yetib oldi
va gapirishda davom etdi: - Bu shaharda hamma
shoshadi, xatto poezdlar ham. - Sizchi? - Menmi?
Shoshib qayerga ham borardim.Taqdirimda nima
yozilgan bölsa shu.Kechirasiz, siz taqdirga
ishonasizmi? - Yöq. - Bekor qilasiz. Qiz kassaga borib
keyingi poezd qachon bölishini söradi. 8 soatdan keyin
degan javobni eshitgach, juda xafa böldi. Yigitni esa
ushbu javob mutlaqo xursand qilib yuborgandi. Chunki
bu gözal qiz tobora uni maftun qilib borardi. - Afsus,-
dedi qiz. Yigit bölsa, kassadagi qizga minnatdorchilik
bildirdi: - Rahmat sizga, iloji bölsa yana qöshimcha 8
soat ushlab turinglar ösha poyezdni. Qiz yigitni kuzatib
turarkan, uning özini tutishidan hayron qolardi. Qiz
odamlar gavjum bölgan kutish zalidagi örindiqlardan
biriga borib ötirdi. Biroz ötgach yigit ham uning yoniga
kelib ötirdi. - Mening ismim ... , bu shaharda
mehmonman. Sizchi? - Men ham mehmonman,- javob
berdi qiz. - Ismingizni aytmaysizmi? - Zarurati yöq,
ishonavering. - Albatta... Ishonish yarim g'alaba
degani. Qiz qöng'iroq qilish uchun chetroqqa chiqdi.
Qayergadir qöng'iroq qildi. Yigit uni diqqat bilan
kuzatardi... Qiz qaytib kelgach yigit undan söradi: -
Uzr, ruchka topiladimi? Qiz sumkasidan ruchka olib
yigitga uzatdi. Yigit dabdurustdan ruchka bilan qöliga
nimanidir yozdi-yu qizga ruchkasini qaytarib berdi. Bir
oz ötgach qiz örnidan qözg'aldi. Yigit: - Sizni uyda
kutishyapti, shunaqami? - Ha. - Avtobusda 6 soatlik
yöl. Umuman olganda keyingi poyezdni kutishning
foydasi ham yöq.Maylimi, sizga hamrohlik qilsam?
Faqat yöq demang. - Nega endi yöq demasligim kerak?
- Chunki, meni taqdirimga siz bilan bitta avtobusda
birga ketish yozilgan bölishi kerak. - Aytdimku, men
taqdirga ishon... Qiz oxirigacha gapirolmadi. Aniqrog'i
yigit kaftlariga haliroq qizning ruchkasi bilan yozgan
yozuvni unga körsatgach hayratdan gapirishdan ham
töxtab qoldi. Yigitning qöliga bejirimgina harflarda
qizning ismi yozilgandi. Qiz örnidan qözg'alib,
allaqachon chiqish eshigi tomon yönalgan yigitdan
söradi: - Qayerdan topdingiz? Yigit qizga ögirilib
qaradi, qölini avval köksiga, keyin peshonasiga olib
bordi-yu kulib javob berdi: - Buni taqdir deydilar... * * *
Qiz va yigit shaharlararo qatnovchi avtobusga
chiqishdi. Biroz jim ötirishgach yigit kamzulining
kissasidan judayam ixcham, lekin öta chiroyli kichik
gul g'uncha olib qizga tutdi: - Tug'ilgan kuniz bilan!
Qiz közlarini katta-katta ochib yigitga qarardi.
Haqiqatda bugun uning tug'ilgan kuni, shu sabab uyiga
shoshilayotgandi. Yonida ötirgan öta qobiliyatli quvnoq
"folbin" esa uni hayron qoldirishda davom etmoqda edi.
- Q...Qayerdan bildiz? - Buni jon deb aytardim-u
zaruriyati yo'q, ishonavering, - kuldi yigit. - Jiddiy
so'radim. - Bu muhim emas, muhimi sizni birinchi bölib
men tabrikladim. - Haya, rahmat,- qiz jilmaydi. Biroz
surbetroq, lekin bu öziga juda yarashadigan kelishgan
yigit qizni tabassum qilishga majburlay olardi. Avtobus
yölga chiqdi. Yigit qizga qiziq narsalar haqida gapirib
berar, u oddiy narsalar haqida ham shunday kulguli va
jumboqli gapirardiki, qiz miriqib kulardi, teran öyga
tolardi. Bir soatcha yurishgach qiz yigitdan söradi: -
Endi ismimni qanday qilib topganizi ayta qoling. Yigit
biroz jim qoldi, keyin qizga qaramasdan söz boshladi -
Dunyoda shunday toifali insonlar borki, öz fikrini siz-u
menga shunchaki bildirolmaydilar.Eshitishadiyu
zabonlari yöq, yoki aksincha eshitmaydilar. Men
shunday kishilarga öz fikrlarini ifodalay olish san'atini
örgataman. Kasbim shunaqa. Qöl harakatlari orqali,
lablarning qimirlashi orqali ularning nima haqda
gapirayotganlarini tushuna olaman. Endi siz haqizda,
menimcha vokzalda oyijonizga qöng'iroq qilgandiz...
Qiz vokzaldagi oyisi bilan telefon suhbatini yodga oldi:
- Allo, Assalom-u alaykum oyijon, bu men ...man. -
Voalaykum, poyezdga chiqdingmi? Qachon yetib
kelasan? - Oyi, poyezddan qolib ketdim.
Mehmonxonada tölovlar böyicha muammo böldi.
Kelsam, poyezd ketib bölibdi. Endi avtobusda bora
qolaman. Shuning uchun 3-4 soat kechikaman, xavotir
olmang. - Vaqtliroq harakatingni qilsang bölmaydimi?
Bu yoqda hamma seni kutib ötiribmiz. Bugungi kunni
unutdingmi? - Bilaman, oyijon. Bugun tug'ilgan kunim.
Unutib bölarkanmi, kechiring, shunaqa bölib qoldi.
Böldi, mana yölga chiqyapman. - Xöp qizim, yölda
ehtiyot bölgin. - Xöp oyijon, xavotir olmang... Qiz uni
telefonda suhbatlashayotgan chog'ida kuzatib
ötirganini yodga oldiyu hammasini fahmladi. Barchasi
ravshan bölgach qiz kuldi: - Demak siz joyizda ötirgan
holda uzoqdagilarning ham nima haqda
gapirayotganligini bila olasiz, shunaqami? - Agar
lablari harakati körinarli bölsa, ha. - Unda anavi orqa
örindiqda ketayotgan oq sochli odam yonidagi ayolga
nima haqda gapiryapti? Yigit orqaroqda ötirgan ösha
kishi tarafga bir muddat qarab turdi. Keyin qizga uning
nima haqda gapirayotganligini tushuntirdi: - U qizi
haqida gapiryapti. Yonidagi turmush örtog'i, qizlarini
körishga ketayotgan bölishsa kerak. - Qizlarini? -Ha.
Qizlari shifoxonada ekan. - Hm... Anavi oldingi örindiq
yonida tik turib, hozir bizga qarab jilmayayotgan qiz
nima haqda gapiryapti? Yigit ösha tarafga qarab kulib
yubordi. Qizning ma'noli qarashiga sokin javob
berishga urindi: - U siz haqizda gapirdi. Menimcha
aytmaganim ma'qul. - Men haqimdami? Ayting, nima
dedi u? - Yaxshi, u anavi chiroyli qiz erining qölidan
mahkam ushlab olibdi, xuddi qöyib yuborsa men olib
qochib ketaman, dedi. Qiz yarq etib öz holatiga diqqat
qildi. Chindan bu öyinning qiziqligi gashtidan
mashg'ulotga berilib ketgan va yigitning öng qölini
siqib olgandi. Buni özi beixtiyor bajarganligi uchun
ahamiyat bermagandi. Qiz darhol qölini tortib oldi. U
oynadan yöl chetida yastanib yotgan dalalarni
tomosha qilishga tushdi. Uning yuzi yonardi. " G'alati...
Uyatmi bu? Erimish... Odamlarga ham hayronsan,
bilmasdan gapiraverishadi",- öylardi qiz. Jilmaygancha