yo'q edi..Xoliq bilan bu devona chol borishi mumkin bo'lgan har qanday joylarni ko'zdan kechirdik.Aksiga olgandek har kuni qishloqda tentiragan chol bugun umuman qorasini ham ko'rsatmasdi..
O'tayotgan har bir soniya Azamat uchun so'ngisidek tuyulib battar asabiylashardi..yozning qoq o'rtasida quyosh eng qizdirgan payt odam o'zini qaynab turgan tovadagidek his qilardi.
Dam olmasdan u yoqdan vu yoqqa chopgan ot ham cho'kkalab qoldi.Otini daraxt soyasiga bog'lagan Xoliq belbog'ini yechib ichidan yarimta tandir non oldida sindirib yarmini Xoliqqa tutqazdi.
Ikkisi daraxt soyasida xansiragancha oldilaridan oqayotgan soy suviga nonini botirib tamshanishib o'tirisharkan telba cholni qayerdan izlashni bilishmasdi..
Chiqmagan jondan umid deb Xoliq qishloqning eng uzoq chekkasiga borishga ahd qildi u yerda bir ikki honadon bo'lib bir zamonlar cholni o'sha tomonda ham ko'rgandi.Agar to'xtamay yurishsa quyosh botmasidan borib kelsa bo'lardi.Vaziyatni Azazmatga tushintirdi.Azamat bu uning uchun oxirgi imkon bo'lishini tushunib o'rnidan shaxd bilan turdi..
Xoliq ko'zlagan manziliga yaqinlasharkan uzoqdan telba cholni tanidi u xassasiga suyangancha yosh bolalar bilan qiliq qilib o'ynab yurardi..
-Ana ana u?!Xoliq xovliqib pastga chol tomon yugurdi.
Azamat ham ortidan chopdi.Ular hozir hech nimani o'ylashmas oyoqlariga sanchilayotgan tikanlar ham ularni to'xtatolmasdi..
Xoliq cholni oldiga yetib keldi chol unga qarab so'ng ortidan kelgan Azamatni ko'rib iljayib qo'ydi..
-Haaa Afsonadan qo'rqdinglarmi ,xixixiii ..
-Abror buva ,Abror buva bizga yordamingiz kerak aniqrog'i do'stimga!
-Xi xi xix do'sting birinchisimas va oxirgisiammas..Afsonani to'xtatib bo'lmaydi endi juda kech qara quyosh hademay botadi..
-Buva jon buva menga yordam bering Afsona haqida bilganlaringizni ayting hali yosh o'lgim yoq ..iltimos..Azamat cholni oldiga cho'kkala xo'ngrab yubordi.
-Ee axmoq kim senga arvox bilan o'ynashsin dedi,hmmm mayli aytaman ..
Men o'shanda adashmasam o'n o'n ikki yosh edim u payti qishloqda odamlar siyrak hamma yoq chakalakzor o'rmonzor edi.Afsona o'shanda qishlog'imizning eng suliv qizi edi exxe uning ortidan yurganlar qancha edi ..Lekin Abdurasul degan jigit uni juda qattiq suygich edi.Nima bo'ldiki AfsonanAfsonani ko'ngli qo'shni qishloqlik Azimjon degan yigitga tushdi.
Bundan Abdurasul qattiq g'azablandi,Azimjonni bir ikki kaltakladi lekin u Afsona bilan uchrashaverdi.
Bir kuni bolalik qilib mollarimni yo'qotib qo'ydim izlab izlab o'sha sen cho'milgam ko'lni yaqinidan topdim..Ko'l tomondan esa qiz bolaning kulgisi kelardi.Qiziqsinib pisib borsam ko'lda Afsona Azimjon bilan birga cho'milishardi.Ularni ozgina poyladimu molimni haydab orqaga qaytayotganimda oldimdan Abdurasul chiqib qoldi.Shu payt bolalik qilib unga ko'rganlarimni aytdim.Abdurasul qizaegancha ko'l tomon yugurib ketdi.Xozir qiziq tomoshadan quruq qolmay deb ortidan chopdim.Ko'lga yaqin qolganimda Afsonaning qattiq qichqirig'ini eshitdim.Yetib borganimda ko'l qip qizil qon edi Afsona ko'l o'rtasida ko'ksiga pichoq qadalgandi Abdurasul esa tinmay xoxolab kulardi.Men esa qo'rqqanimdan u yerdan qochib ketdim.Ertasiga melisalar kelib Abdurasulniam Azimjonniam qamoqqa olib ketishdi o'shamda Azimjon qo'rqib qizni tashlab qochishgan ekan ..Abdurasulni dadasi rais edi ko'p o'tirmay qaytib keldi Azimjon esa qamalib ketdi.
Keyin Abdurasul ko'p yashamadi qishloqda mish mish tarqadi Abdurasul Afsona kechir meni deb qichqirib o'zini tomdan tashlab yuborgan ekan.Hammasi unut bo'ldi lekin Azimjon qamoqdan qaytganidan so'ng u ham vos vos bo'lib o'zini o'zi pichoq bilan o'ldirib qo'ydi uning ham aytgan oxirgi gapi Afsona meni kechir ..bo'lgammish..
Men ham uni bir ikki bor ko'rganman faqat u menga teginmadi lekin rosa qo'rqitdi ha rosa qo'rqitdi xixi xi..
-Abror buva u qizni qabrini bilasizmi qayerda joylashgan.?!
-Ha bilaman lekin aytmayman Afsona aytganimni biksa meni o'ldiradi!
-Abror buva biz Afsonani to'xtatamiz iltimos uni qayerdaligini ayting!
-Aniq to'xtasizlara bo'lmasa u kechqurun meni o'ldiradi u ikkinchi bor uni sotganimni kechirmaydi!!
-Menga ishoning buva men uni to'xtataman!
-U o'zini uyini ortida dadasi raxmatli qizini yaxshi ko'rardi shuning uchun orqa bog'iga ko'mishgan deb eshitganman!Maxov tepadagi xaroba uy Afsonani uyi bo'ladi..
-Azamat men u joyni bilaman yur ketdik tezroq..
Xoliq ikkimiz chol aytgan manzilga qarab choparkanmiz chol ortimizdan baqirib qoldi.
-Tezroq boringlar ,ulgurmasangiz hammamizga yomon bo'ladi.
Xoliq bilan daraxt tagida bog'langan otning oldiga yetib kelganimizda quyosh qizarib botishga shaylanardi.Otning oldiga qo'yib ketgam belkurak va bir xaltacha tuzni olib o'sha xaroba uyga yetib keldik.Tepalikdan Xokiqlarning uyi va o'sha ko'lni bemalol ko'rsa bo'lardi.Xaroba ortidagi bog'ga o'tganimizda chol aytganidek do'mpayib turgan qabrni ko'rdik shosha pisha qabrni kovlay boshladik.Quyosh esan asta sekin ufqga botib borardi.Quyoshning so'ngi nurlari yer yuzini tark etganda biz oxirgi kuchlarimizni sarflab qabrni tubiga yaqinlashib qolgandik.Shu payt uzoqda adashmasam ko'l tomondan qiz bolaning ayanchli jon holatda qichqirgan ovozi keldi.Huddi chol tariflagandek Abdurasul Afsonani o'ldirgan kuni eshitgan ovozidek...
-Xoliq tezroq Afsona yaqinlashib qoldi jon holatda qichqirdim do'stimga.U ham terlab pishib bkurak bilan yerni kovlardi.Shu payt belkurak to'p etib qattiq narsaga urildi.Biz yetib kelgandik shosha pisha qo'llarimiz bilan qabrni tuprog'ini sura boshladik.Oyog'imiz ostida sarg'ayib ketgan odam suyagi aniqrog'i Afsonaning suyaklari yotardi.Men ochilgam suyak ustiga xaltachadagi tuzdan shosha pisha sepdim,ustidan bir bakalajka benzinni quygach Xoliiqq deb qichqirdim u esa qo'llari qaltirab gurgutni chaqolmasdi.Birinchi gurgut lip etib o'chib qokdi ikkinchisi ham nixoyat uchinchi urinishda gurgut yondi.
-Yondiii qichqirdi Xoliq lekin tashlashga ulgurmadi.
Uni huddi ho'kkiz suzgandek bir metr nariga uchib tushdi.Boshi bilan qattiq urildi shekilli cho'zilib qoldi.
Men Afsona yonimizdaligini his qildi.Yoz bo'lsa ham qishning havosidek sovuq edi og'zimdan bug' chiqayotgandi har nafas chiqarganimda.
Paypaslab cho'ntagimdan zajigalka topdim.O't oldirib qabrga tashlamoqchi bo'lib bir qadam tashlagan edim.Qarshimda sochlari to'zg'igam afrodahol ko'ksiga sanchilgam pichoqdan chak chak qon tomib turgan ko'zlariyu og'izlaridan olob sachrayotgan Afsona paydo bo'ldi.
-Sen menikisan ..U shunday deya qo'lini yuragim ustiga qo'ydi qo'li o'z o'zidan ichimga kirib ketgandi.Men uning qanday qilib muzdek qo'li bilan yuragimni qisayotganini his qilib turardim.Nafasim qaytib ko'zlarim tina boshladi.Men o'yladimki endi tamom o'laman shekilli.Shu payt yerdan ko'tarulgam olovdan Afsona parcha parcha kulga aylanib ketdi.Yndan faqat ayanchli o'kirish sadosi qoldi.Oyog'imda jon qolmay yiqilayotganimda qabr boshida gurgut ushlab turgan Xoliqni elas elas payqadim....
O'zimga kelganimda uyda edim.O'sha kundan keyin naqd uch kun ko'zimni ochmabman mulla meni boshimdan ketmay uch kun duo