Hammaga alangali salom. Saytimizda kreativ yangi yönalishdagi hikoya: "Instruktor". Ötkazib yubormang...

-Javlooon, tur örningdan bolam, ishinga kech qolma yana! Onamning ovozlaridan istar-istamas örnimdan turdim. Allaqachon kötarilgan quyosh, yanada teparoqqa harakat qilayotgandi. Meni ismim eshitganingizdek Javlon, yoshim 25da. Mening ota-onam va ikki singlim bor. Kattasi uzatilgan, kichigi esa kollejda öqimoqda. Ayni vaqtda esa, men ishimga judayam shoshilyabman. Men Toshkent shaxri, Olmazor tumanida joylashgan Avtomaktabda, avtomobil boshqarishni örgatuvchi shaxs, ya'ni instruktor bölib ishlayman. Köchada havo issiq va toza. Uyimdan ishxonagacha bir astanovka masofa bölgani uchun har kuni piyoda ketaman. Ishxonamizdagi kollektiv juda ham ajoyib va zerikarli . Faqat erkaklar ishlardi bizda. Men yoshligimdan qizlar bilan gaplashib, körishib yurganim uchun, hozirgi hayotim zerikarlidek tuyulardi. Ish vaqtida esa 1 yoki 2 oy deganda mashinamga bir qizgina chiqadi holos. Bizlarda ayollar va qizlarni imkon qadar köp stajli yoshi katta instruktorlarga topshirishardi. Mana bugun ham har doimgidek ishxona garajidan mashinamni olib chiqib ketyabman. Bugun 4 öquvchim bor. Yana ösha asabbuzar bolalar. Soat 12gacha ular bilan yezda qildim. Ozgina asabim buzilgandi. Mening kasbimda asab buzilishi kundalik holat bölgani uchun örganib ketgan edim. Ishxonada hamkasblar bilan tushlik qildim. Bugun qöshimcha ya'ni "leviy" ishim bölmagani uchun uyga yöl oldim. Shunda darvoza oldida turgan böylari baland, qomati joyida chiroyli qizga közim tushdi. Yuz körinishidan hapa köringan bu qiz, meni körib biroz yuzi yorishgani sezildi. Bu sanamni endi tanidim, 1oy oldin bitirib ketgandi. Bir ikki marta gap otgan edim unga. U qiz men tomonga yurdi va:
-Assalomalekum.
-Volekum asalom, qaysi shamol uchirdi, pravangizni olib bölgansiz shekilli. -Ha, nlgandim ammo... -Haydashni bilolmayabsiz tög'rími? -...boshini tepa pasga sarak qilib, menga instruktor kerak, yaxshilab örganmasam dadam mashinani bermayaptilar, shunga kelgandim. -Yahshi, u bu kim bilan gaplashdingizmi? -Endi keldim, hali beri gaplashmadim. Bunday vaziyatni qöldan chiqarib bölmasdi. -Menimcha sizga yordam bera olaman. -Men oldingi instruktorimiz Vohidaka bilan gaplashmoqchi edim. -Haa Vohid akammi? -ha. -Ularni mazalari yöqku, qöshimcha olmasalar kerak, deb yolg'on töqidim. -Yög'e, unda nima qilaman, boshqa instruktorlar juda jaxldorku. -Hammasiyammas, hohlasangiz men örgataman. -Yaxshi, ammo men köp xato qilaman, jaxlingiz chiqmaydimi? -Yöq, örganib ketgamman. -Yaxshi, unaqada ertadan kelsam böladimi? -Ha albatta, ertaga 13:00da shu yerda sizni kutaman. U jilmayib ortga ögirildiyu, katta köchadan taksi ushlab ketdi. Men ham iyunning issiq havosidan bahramand bölib uyga piyoda yöl oldim. Uyga yetib keldimu, divanga chözildim...
Közlarimni ochganimda quyosh endigina tomlar ortiga berkinayotgan edi. Tvni yoqib köra boshladim, chet el filmlariga qiziqqanim uchun, faqat tyunerdagi kanallarni körardim. Ayniqsa bu chet el filmlari örtasidagi pornografik joylari menga yoqardi. 25ga kirib teshik dardida yurganim uchun ham, fikru-hayolim qizlarda, pornografik filmlarda va hokazo. Yölak tomondan dadamning yötal ovozlari eshitildi. Dadam mashinabozorda dökonda ishlaydilar. Dökon hususiy bölgani uchun hohlagan vaqtlari kelar edilar. Örnimdan turib tvni öchirdim. Dadam bilan salomlashayotganimda, singlim Dono bizni kechki ovqatga chaqirdi. Dadam, oyim, men, singlim birga ovqatlandik va men har doymgidek, hammadan ertaroq turib, xonamga chiqib ketdim. Xonamda biroz telefon titib ötirdimda, ertangi kunga reja tuzib uyquga ketdim...
Har doimgidek oyimning ovozlari meni közimni ochdi. Bugungi rejalarim esimga tushib shoshila boshladim. Chala-chulpa ichilgan choyimdan noligan oyimning gaplariga ham quloq solmasdan uydan chiqib ketdim. Ishxonaga kelib, mashinam ichlarini ya'ni salonlarini yaxwilab tozalay boshladim. Yarim soat ötar-ötmas öquvchilarim ham kelishdi. Ularga mashina usti va balonlarni yaxshilab yuvdirdimda, ular bilan yölga tushdim. Bu safargi öquvchilar uncha asabimmi buzishmadi. Chunki, ular bitiruvchi guruh edilar. Soat 12:30da ishxonaga yöl oldim. Ishxonaga kelib, tushlik qila boshladim. Tushlik tugashi bilan tashqariga chiqqandim, huddi ösha kechagi joyda, darvoza oldida kechagi parivash turar edi. U kechagidan köra köproq gözalroq edi. Buni sababi tizzasidan bir qarich tepa yubkasi va yelkasi ochiq lyamka kiyimi edi. U tomon borar ekamman, yölga qaramasdan közlariga tik qarab tög'ri qadam tashlardim. Yaqinlashganim sari uning chiroyli va örtacha qalinlikdagi sonlari menga yaqqol körinib, oftobda tanasi yanada oppoq körinish olgandi. Men u bilan gapni köpaytirmasdan qisqagina salomlashdim va mashinaga ötirdim. Yonimga indamaygina ötirgan bu malakni sonlari endi menga juda ham ochiq körinardi. Yölga chiqdim, ruldaman, ammo közlarim öng tomon pastga, ya'ni oppoq sonlarga ketib qolayotgandi. Buni bilib hijolat bölmasin deb, quyoshga qarshi közoynak taqib oldim...
Endi uni sonlariga bemalol qarardim. Chunki endi u meni qayerga qarayotganimni bilolmas edi. Uning oyoqlari magnit, mening qöllarim temir edi göyo. Tobora qölim yaqinroq borishini hohlardim. Ammo tajribamdan shuni aytish mumkunki, bu ishga hali erta. Avval özimga örgatib olishim kerak. Nozi, sözi, közi keyin özi deganlaridek, hullas shoshilmadim. Har doyimgi yölim bilan "TashMI" akademiyasi qoshidagi maydonga ketar edik. Bu yer mashina boshqarishni endi boshlaganlar uchun ayni muddao joy edi. Oppoq sonlardan köz uzib: -Ismingizni aytsangiz yöl-yölakay tanishib olardik, dedim. -Komola meni ismim, siznikini bilaman Javlon aka. -Juda yaxshi, necha bahorni qarshiladingiz Komolaxon?, hushomad ohangida gapirar edim. -19ni, sizchi, menimcha 30 bölsa kerak. -Qaritvordizku, 25 yoshdaman. -Öxö 6yosh katta ekansiz, sansirab gapirvuring. -Hapa bömismi? -Yög'aa, bemalol. -Unaqada yaxshi Komola. Gapirishimni kutib, ölib turgan ekanda tulkixon. Bir yölga, bir Komolaga va bir-bir oppoq sonlarga qarab yölimda davom etdim. Manzilga yetib kelib u bilan "suxoy trenajyor" ötkazdim. Sepleniya, tormoz, tezlik almashtirish haqida ma'lumot berar ekanman, u menga bularni yaxwi bilishini, faqatgina köchada mashinalar orasida özini yöqotib qöyishini aytdi. U bilan joy almashdik. -Qani Komolaxon, bir mahoratingni körsatchi! U mashinani öt oldirib asta joyidan qözg'aldi. Uning oyoqlari nozik harakatga kelishi menga hush yoqardi. Nozik oyoqlar tezlikni oshira boshladi. Ammo tezlikni "skorost"ni almashtirishdan darak yöq. -2ga ol, dedim. U bir-ikki harakat qildi tushirolmadi. Söng, bor hayajonni yig'ishtirib, skorostni ustida turgan nozik va kichkina qöl ustiga chap qölim kaftini qöydim. U shu zahoti seskandiyu bir menga, bir qölimga qarardi. Özim tarafdagi sepleniya pedalini oxirigacha bosib qöllaridan mahkamroq ushlab 2ga urdim. U menga hayrat nigoxi bilan qarab turardi. -Yölga qara, hozir katta köchada bölganimizdami, mashinada emas kasalxonada bölardik. U miyig'ida kulib qöydi va: -Menga tezlik